Melbourne: de stad van goud, kou en Ned Kelly

De tijd vliegt hier! Tijdens mijn laatste dagen in Sydney heb ik eigenlijk voornamelijk heel veel voor de komende weken geregeld en besloot ik op zaterdag eindelijk eens naar het andere kunstmuseum in Sydney te gaan, the NSW Gallery. Opnieuw een prachtig museum, in ieder geval in Sydney weten ze goede kunst uit te kiezen! En het is heel leuk om te zien hoe erg Australische kunstenaars zich hebben laten inspireren door Europese kunstenaars. Er hing zelfs een schilderij dat geïnspireerd was op Het meisje met de parel van Vermeer!

De hardloopwedstrijd op zondag ging goed! Het parcour was 9,23 kilometer en ik liep uiteindelijk in 53.23 over de finishlijn en daar was ik zeker tevreden over! Daarna nog gezellig samen met de hardloopgroep een drankje gedaan en vervolgens helaas in het hostel gewacht tot de bus vertrok. Het weer werkte niet echt mee op deze laatste dag!

Vervolgens dus met de nachtbus naar Melbourne. Twaalf uur lang in de bus leek van tevoren best goed te doen. Na de hardloopwedstrijd zou ik toch moe zijn. Ik was even vergeten dat ik natuurlijk ook goed verzuurde benen zou hebben en dat in een stoel slapen nooit echt het beste idee op de wereld is. Kortom, een gebroken nacht. Maar tijdens de stops naar buiten gaan was dan wel weer heel erg leuk. In de grote steden zie je geen sterren, maar hier natuurlijk wel!
Maandag was ik zo moe van de busreis dat ik uiteindelijk alleen een guided tour door de stad heb gedaan. Heel leuk om zo Melbourne te leren kennen! Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat Melbourne pas sinds het begin van de negentiende eeuw bestaat en dat ze voornamelijk zo welvarend zijn geworden door de goudmijnen. En dan is er natuurlijk nog de beroemde Ned Kelly, de held van deze stad.

Een ding valt me zwaar tegen hier: het is koud. En dan bedoel ik niet: brrr, ik zou wel een extra trui kunnen gebruiken. Nee, dan bedoel ik: waar zijn mijn winterjas, handschoenen, sjaal en muts?! Ik liep uiteindelijk met drie lagen kleding rond (aka alle warme kleding die ik meegenomen / gekocht heb) en dan was het een beetje te doen. Gelukkig werd het aan het eind van de week wat warmer, anders had ik Melbourne echt niet leuk gevonden. Ik was echt heel naïef toen ik naar Australië vertrok met een koffer vol met rokjes en shorts en een lange broek. Dat is dus niet genoeg.

Maar je bent maar een keer in Australië (voorlopig dan), dus ik maak er natuurlijk het beste van! Op dinsdagochtend gaat er een jarenlange droom van mij in werkelijkheid. In bijna iedere grote stad in Europa hebben ze een rivier en daar loopt iedereen hard en ik wilde dat ook! Nou het is van mijn bucket list af! Ik heb hier heerlijk langs de Yarra hardgelopen!
Ik wilde die dag graag naar het Parliament gaan. ’s Ochtends om 10.30 uur zou er een tour zijn en daar wilde ik graag aan meedoen. Ware het niet dat ik een compleet verkeerd gebouw binnenstap. Een museum blijkt al snel door de vrouw die zeer enthousiast tegen me aan begint te praten over wat er allemaal te zien is, met name Victoriaanse geschiedenis. En laat ik dat museum nou net niet op mijn lijstje hebben staan, want dat leek me maar niets. Maar ik durfde niet meer naar buiten, dus ik heb netjes mijn rondje gemaakt. En het was nog best interessant. Veel informatie over de goudmijnen en uiteraard Ned Kelly! Uiteindelijk was ik blij dat ik hier per ongeluk terecht kwam.
Hierna maak ik een rondje door de stad met de City Circle Tram. Best leuk om ook zo de stad te zien! Om 13.00 is er weer een tour door het parlementsgebouw, dus daar sluit ik me bij aan. En we hadden toch een chagrijnige gids! Het was bijna hilarisch. De hele groep was haar eigenlijk aan het uitlachen achter haar rug. Ze stuurde na een tijdje zelfs een moeder weg, omdat haar kindje geluid maakte. Niet echt het voorbeeld van de gastvrije Australiër!

Wordt vervolgd...

Deze blogpost werd iets te lang (ik wil natuurlijk wel jullie aandacht houden ;)), dus de rest van mijn week in Melbourne lezen jullie later!

Liefs,

Helene