Terug in Sydney!
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene
12 November 2015 | Australië, Sydney
Op zaterdagmiddag landde ik op Sydney Airport. De eerste keer weer in een vliegtuig na die veel te lange vlucht vanuit Nederland. Toen ik het ticket boekte zag ik er ontzettend tegen op, maar ik heb zes weken de tijd gehad om te wennen aan het idee dat ik weer ging vliegen, dus nu vind ik het niet zo erg meer. Als je met de bus door Australië reist hoef je uiteraard maar kort van tevoren aanwezig te zijn en ik was even vergeten dat je met een vlucht natuurlijk iets meer de tijd moet nemen. In Nederland ben ik altijd aan het stressen als ik moet vliegen, maar hier kom ik op het laatste moment het vliegveld binnen gerend. Ik kan nog net op tijd inchecken (10 minuten later en ik had niet meer mee gemogen) en een half uur later zit ik in het vliegtuig. Het voordeel van nationaal vliegen is dat je eigenlijk niet gecontroleerd wordt en je dus alles veel sneller kan doen. Het wachten op m’n backpack duurt nog het langst. Geen douanes die me vertellen dat ik geen visa heb of intens lange rijen om je handbagage te laten controleren. Ik loop in een keer door en sta binnen een uurtje in het centrum van de stad. Inchecken in het hostel en weer heerlijk door Sydney lopen! Ik heb het gemist, dat is een ding dat zeker is. Als ik (in het donker) naar het Sydney Opera House loop hoop ik stiekem dat deze verlicht is. Wanneer ik een eerste glimp opvang zie ik dat dit niet het geval is. En het is alsof ze mijn teleurstelling voelen, want als ik onder de Harbour Bridge doorloop wordt SOH spontaan verlicht! Vanwege de rugby-finale vanavond is SOH nu groen met geel en hopt er om de tien minuten een wallabie langs.
Ik probeer die avond vroeg te slapen, want ik heb mijn derde hardloopwedstrijd in de ochtend. Ik ben de laatste dagen nog steeds records aan het vestigen met leven op zo min mogelijk slaap, dus ik heb niet heel erg veel hoop voor deze nacht. Als de wekker om 5:00 uur gaat ben ik ten eerste verbaasd dat ik voor het eerst sinds weken door een alarm gewekt wordt in plaats van dat ik al wakker ben, meteen gevolgd door de vraag waarom ik dit ook alweer wilde doen. Ik sleep mezelf uit bed en sta om 7:30 uur toch nog een beetje fris bij de startlijn. Ik loop de 10km in 58:19 minuten en ben er zeer tevreden over. Ik heb het parcours rond het Olympisch Stadium lekker ontspannen gelopen en ik had niet verwacht onder het uur te finishen, dus ik ben helemaal blij! Weer een prachtige medaille om de komende zes maanden met me mee te slepen.
Dan terug naar het hostel voor een heerlijke douche en ontbijt. De middag breng ik door in het park in de zon. Ik voel de race behoorlijk in mijn benen en dus heb ik dat wel verdiend. Ondanks dat ik toch nog wel de nodige kilometers loop, want het hostel ligt toch nog best een eindje van het CBD vandaan. En dat is maar goed ook, want ik loop de wedstrijdvermoeidheid volledig uit mijn benen en voel er ’s avonds niets meer van.
Wanneer ik ’s middags nog een rondje door het centrum loop komt eindelijk de voorspelde regen uit de hemel vallen. In het begin heb ik nog de Nederlandse “schuilen is voor watjes”-mentaliteit. In Australië leer je echter een ding heel snel en dat is dat je altijd de locals moet volgen. Die zie ik allemaal schuilen en dus doe ik dat ook maar. Net op tijd, want het barst volledig los. Een echte Sydney thunderstorm is vrij zeldzaam, maar er wordt me verteld dat dit er eentje is. Het regent zo hard dat het CBD helemaal uit het zicht verdwijnt. De bliksemflitsen zijn enorm en best een beetje eng. En ik ben dus heel blij dat ik een schuilplaats heb opgezocht. Zo maak je toch weer wat mee!
Maandag is alweer mijn laatste dag in Sydney. ’s Ochtends is het gelukkig eindelijk opgehouden met regenen en na uitgecheckt te hebben in het hostel ga ik opnieuw naar de NSW Art Gallery. De permanente collectie heb ik de vorige keer dat ik hier was al bezocht, maar ze hebben op dit moment een erg mooie tentoonstelling waar ik graag heen wil, The Greats, met veel werken van bekende Europese kunstenaars allemaal uit Schotse musea (ik heb dus ook meteen besloten dat ik naar Edinborough moet, want de kunstcollectie die zij hebben is echt prachtig!). Ik spendeer hier de ochtend en spreek ’s middags mt een vriendin af. Zij studeert al de nodige tijd in Sydney en leidt me rond door een aantal suburbs. Met als hoogtepunt de ijszaak Cow & Moon waar je het lekkerste ijs van de wereld kunt halen (ze hebben de prijs dit jaar gewonnen) en het is inderdaad heel erg lekker!
En dan is het alweer tijd om naar de bushalte te gaan en de reis naar Melbourne opnieuw te beginnen.
Liefs,
Helene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley