The Outback: Uluru, Kata Tjuta en Kings Canyon
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene
30 December 2015 | Australië, Alice Springs
De meeste van jullie weten inmiddels dat mijn vader mij 3,5 week komt vergezellen in Australië. Op Tweede Kerstdag haal ik hem op van het station om onze reis te beginnen. De eerste dag brengen we door in Melbourne. Ik weet niet wie van ons tweeën moeier is en we zijn dan eigenlijk ook de hele dag bezig om elkaar wakker te houden. We doen nog een poging tot shoppen, maar Boxing Day betekent hier een gigantische shopdag en het ziet dan ook zwart van de mensen. Niet bepaald ideaal en we houden het dan ook maar snel voor gezien. ’s Avonds duiken we relatief vroeg ons bed in want morgen vertrekken we met het vliegtuig naar Ayers Rock.
Waar ik de eerste maanden niet moest denken om weer een vliegtuig in te stappen na de intens lange vlucht naar Australië heeft mijn vader helaas geen keus. De reis is vastgelegd, dus we moeten wel. Het is gelukkig maar drie uur en voor Australische begrippen ben je er dus zo. Drie uur vliegen is voor mij helemaal niet zo lang meer en voor mijn gevoel zijn we er dan ook zo! Vanuit het vliegtuig zien we Uluru al liggen, dus onze trip kan echt gaan beginnen. We worden van het vliegtuig opgehaald door onze gids en we rijden daarna, na eerst nog een zoekgeraakte passagier te hebben opgeduikeld, naar onze eerste slaapplek. We camperen in de open lucht. Iets wat ik alleen maar geweldig vind. Ik ben er inmiddels achter dat ik geen hekel heb aan camperen, maar aan het slapen in een tent (iets met claustrofobisch zijn..). Het is dusdanig warm in de Outback dat je echt geen tent nodig hebt, dus we slapen in ‘swags’ in de buitenlucht.
De eerste dag brengen we meteen een bezoek aan Uluru. Er zijn maar weinig dingen op deze wereld die in het echt net zo mooi zijn als de foto’s die je altijd ziet, maar Uluru is er een van. Er zijn geen woorden voor om dat te omschrijven. Onze gids vertelt ons enkele verhalen die de aboriginals over het ontstaan van Uluru hebben. We willen eigenlijk de wandeling rondom Uluru maken, maar het is te warm en we hebben niet genoeg tijd, dus die wordt overgeslagen helaas. In plaats daarvan rijden we door naar de plek waar we de zonsondergang gaan bekijken. Opnieuw een prachtig uitzicht! Daarna terug naar het kamp om te genieten van ons eerste avondmaal en dan slapen onder de sterren.
En dan is het alweer maandag en ik ben jarig! Ik hoopte het stiekem een beetje geheim te kunnen houden, maar mijn vader fluistert het de gids toe en dus weet iedereen het. We staan om 3:50 op (ja, dat is dus 10 voor 4 ’s ochtends) om naar de zonsopgang te kijken. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo vroeg ben opgestaan, laat staan op mijn verjaardag! Maar het is het waard! De zonsopgang is ontzettend mooi. We rijden daarna door naar Kata Tjuta en hiken daar voor een aantal uur. Tegen de tijd dat het 11:00 uur is voelt het al als het einde van de dag en is het zo warm dat zelfs lopen teveel moeite kost. We gaan terug naar het kamp, zwemmen daar in het zwembad en rijden vervolgens de nodige uren naar de volgende bestemming, Kings Canyon, beter bekend als de plaats waar je absoluut geen telefoonverbinding hebt. Letterlijk de middle of nowhere dus. Stiekem eigenlijk wel heel erg rustig. We spenderen hier de avond rondom het kampvuur met opnieuw een heerlijk diner en taart!
Als je buiten slaapt zijn er natuurlijk de nodige dieren die daar ook rondhangen. De volgende ochtend horen we dat er dingo’s in ons kamp rondliepen. Gelukkig zijn de dingo’s hier niet zo gevaarlijk en ik ben er vrolijk doorheen geslapen. We staan iets later op, 4:30 uur om precies te zijn en gaan op pad naar Kings Canyon. We hiken daar tot een uurtje of 11:00 en gaan dan terug naar het kamp. Opnieuw is het te warm om ook maar iets uit te voeren en dus zijn we eigenlijk maar een beetje aan het rondhangen. Helemaal niet zo erg! ’s Middags rijden we terug naar Curtin Springs, waar we onze bush camp opzetten. Als je ooit naar Australië gaat en iemand zegt bush camp, dan betekent dit dat je helemaal NIETS hebt. Zelfs geen toilet. Een zeer interessante ervaring dus. Helemaal in de middle of nowhere met niets of niemand om je heen. We horen de dingo’s ’s avonds huilen en onze gids moet er eentje wegjagen bij zijn tas. Helaas heb ik nog steeds geen dingo gezien. Of eigenlijk moet ik zeggen, ik heb nog geen dingo gezien. De laatste keer dat ik zei dat ik “helaas” nog geen slang had gezien, struikelde ik er de volgende dag overheen. Maar goed, we slapen weer onder de meest prachtige sterrenhemel en ik moet zeggen dit is een van de meest geweldige ervaringen die ik tot nu toe heb gehad. Ik hou van buiten slapen! (Ok, maar stiekem ben ik wel een beetje blij dat ik zo een normaal bed in kan duiken.) Voordat we naar bed gaan ga ik er met een aantal andere tourgenoten en de gids er op uit om naar beesten op zoek te gaan. Onze gids is zo ervaren dat hij de meest kleine spinnetjes op zeker tien meter afstand ziet met een zaklamp, door de “eye shine”. Als je het eenmaal gezien hebt snap je het, maar het is ongelooflijk als je erover nadenkt! Het licht van de zaklamp reflecteert op de ogen van de spin en daardoor ziet hij ze.
Na weer een nacht onder de sterrenhemel vertrekken we, helaas, de volgende ochtend weer richting het vliegveld. Ik had van tevoren echt niet verwacht dat de trip naar de Outback een van de meest fantastische ervaringen tot nu toe zou zijn. Ik heb ontzettend veel geleerd en gezien en voornamelijk heel erg genoten! Morgen spenderen we Oud & Nieuw in Melbourne en op Nieuwjaarsdag vliegen we naar Cairns. Op naar ons volgende avontuur.
Liefs.
Helene
Waar ik de eerste maanden niet moest denken om weer een vliegtuig in te stappen na de intens lange vlucht naar Australië heeft mijn vader helaas geen keus. De reis is vastgelegd, dus we moeten wel. Het is gelukkig maar drie uur en voor Australische begrippen ben je er dus zo. Drie uur vliegen is voor mij helemaal niet zo lang meer en voor mijn gevoel zijn we er dan ook zo! Vanuit het vliegtuig zien we Uluru al liggen, dus onze trip kan echt gaan beginnen. We worden van het vliegtuig opgehaald door onze gids en we rijden daarna, na eerst nog een zoekgeraakte passagier te hebben opgeduikeld, naar onze eerste slaapplek. We camperen in de open lucht. Iets wat ik alleen maar geweldig vind. Ik ben er inmiddels achter dat ik geen hekel heb aan camperen, maar aan het slapen in een tent (iets met claustrofobisch zijn..). Het is dusdanig warm in de Outback dat je echt geen tent nodig hebt, dus we slapen in ‘swags’ in de buitenlucht.
De eerste dag brengen we meteen een bezoek aan Uluru. Er zijn maar weinig dingen op deze wereld die in het echt net zo mooi zijn als de foto’s die je altijd ziet, maar Uluru is er een van. Er zijn geen woorden voor om dat te omschrijven. Onze gids vertelt ons enkele verhalen die de aboriginals over het ontstaan van Uluru hebben. We willen eigenlijk de wandeling rondom Uluru maken, maar het is te warm en we hebben niet genoeg tijd, dus die wordt overgeslagen helaas. In plaats daarvan rijden we door naar de plek waar we de zonsondergang gaan bekijken. Opnieuw een prachtig uitzicht! Daarna terug naar het kamp om te genieten van ons eerste avondmaal en dan slapen onder de sterren.
En dan is het alweer maandag en ik ben jarig! Ik hoopte het stiekem een beetje geheim te kunnen houden, maar mijn vader fluistert het de gids toe en dus weet iedereen het. We staan om 3:50 op (ja, dat is dus 10 voor 4 ’s ochtends) om naar de zonsopgang te kijken. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo vroeg ben opgestaan, laat staan op mijn verjaardag! Maar het is het waard! De zonsopgang is ontzettend mooi. We rijden daarna door naar Kata Tjuta en hiken daar voor een aantal uur. Tegen de tijd dat het 11:00 uur is voelt het al als het einde van de dag en is het zo warm dat zelfs lopen teveel moeite kost. We gaan terug naar het kamp, zwemmen daar in het zwembad en rijden vervolgens de nodige uren naar de volgende bestemming, Kings Canyon, beter bekend als de plaats waar je absoluut geen telefoonverbinding hebt. Letterlijk de middle of nowhere dus. Stiekem eigenlijk wel heel erg rustig. We spenderen hier de avond rondom het kampvuur met opnieuw een heerlijk diner en taart!
Als je buiten slaapt zijn er natuurlijk de nodige dieren die daar ook rondhangen. De volgende ochtend horen we dat er dingo’s in ons kamp rondliepen. Gelukkig zijn de dingo’s hier niet zo gevaarlijk en ik ben er vrolijk doorheen geslapen. We staan iets later op, 4:30 uur om precies te zijn en gaan op pad naar Kings Canyon. We hiken daar tot een uurtje of 11:00 en gaan dan terug naar het kamp. Opnieuw is het te warm om ook maar iets uit te voeren en dus zijn we eigenlijk maar een beetje aan het rondhangen. Helemaal niet zo erg! ’s Middags rijden we terug naar Curtin Springs, waar we onze bush camp opzetten. Als je ooit naar Australië gaat en iemand zegt bush camp, dan betekent dit dat je helemaal NIETS hebt. Zelfs geen toilet. Een zeer interessante ervaring dus. Helemaal in de middle of nowhere met niets of niemand om je heen. We horen de dingo’s ’s avonds huilen en onze gids moet er eentje wegjagen bij zijn tas. Helaas heb ik nog steeds geen dingo gezien. Of eigenlijk moet ik zeggen, ik heb nog geen dingo gezien. De laatste keer dat ik zei dat ik “helaas” nog geen slang had gezien, struikelde ik er de volgende dag overheen. Maar goed, we slapen weer onder de meest prachtige sterrenhemel en ik moet zeggen dit is een van de meest geweldige ervaringen die ik tot nu toe heb gehad. Ik hou van buiten slapen! (Ok, maar stiekem ben ik wel een beetje blij dat ik zo een normaal bed in kan duiken.) Voordat we naar bed gaan ga ik er met een aantal andere tourgenoten en de gids er op uit om naar beesten op zoek te gaan. Onze gids is zo ervaren dat hij de meest kleine spinnetjes op zeker tien meter afstand ziet met een zaklamp, door de “eye shine”. Als je het eenmaal gezien hebt snap je het, maar het is ongelooflijk als je erover nadenkt! Het licht van de zaklamp reflecteert op de ogen van de spin en daardoor ziet hij ze.
Na weer een nacht onder de sterrenhemel vertrekken we, helaas, de volgende ochtend weer richting het vliegveld. Ik had van tevoren echt niet verwacht dat de trip naar de Outback een van de meest fantastische ervaringen tot nu toe zou zijn. Ik heb ontzettend veel geleerd en gezien en voornamelijk heel erg genoten! Morgen spenderen we Oud & Nieuw in Melbourne en op Nieuwjaarsdag vliegen we naar Cairns. Op naar ons volgende avontuur.
Liefs.
Helene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
