Great Barrier Reef, koala’s knuffelen en een zonne
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene
26 Januari 2016 | Australië, Cairns
Na ons geweldige avontuur in The Outback (nog steeds een van de hoogtepunten in Australië voor mij!) vieren we Oud & Nieuw in Melbourne. Nou het was meer “vieren”. Het was gezellig samen met Anneke (de au-pair waar ik regelmatig mee optrek), maar we maakten de fout om al ’s middags een goede plek uit te zoeken om naar het vuurwerk te kijken. Op zich een goed idee want het was en lekker rustig en we wisten zeker dat we een goede plek hadden. Maar wachten op de jaarwisseling duurt dan ineens heel lang! Het was leuk, maar dat doe ik volgend jaar wel anders!
Na een nacht van amper slapen stappen mijn vader en ik om 7.00 uur ’s ochtends het vliegtuig in richting Cairns. We zijn daar voor twee dagen. De eerste dag verkennen we de stad, of eigenlijk: ik laat het beetje kennis dat ik nog heb van Cairns aan mijn vader zien, en loop ik 16 kilometer hard. Want het nieuwe jaar moet natuurlijk ook hardlopend goed ingeluid worden!
De volgende dag stappen we op de boot naar de Great Barrier Reef. We gaan met dezelfde tour operator als ik de vorige keer dat ik hier was. Maar het blijkt dat ze twee boten hebben. De een is heel groot en de ander meer een klein zeiljacht. Wij gaan nu met de laatste de Great Barrier Reef verkennen. We hebben gesnorkeld en weer prachtige vissen gezien. En haaien! We bezoeken ook Green Island, een plek waar ik de vorige keer niet geweest ben. Echt een prachtig eiland, waar je in een half uurtje rondom loopt. En toch staat er een gigantisch resort midden op het eiland! Op de terugweg wordt er een poging gedaan om te zeilen, maar helaas staat er totaal geen wind. Dat zeilen moeten we dus voor een later moment bewaren.
In 3,5 week Australië zien betekent dat we snel weer doorgaan naar de volgende bestemming! Magnetic Island, here we come. Nog steeds een van mijn favoriete plaatsen langs de oostkust. Het is er heerlijk rustig en zo mooi. We hebben ditmaal een hostel aan de andere kant van het eiland dan waar ik de vorige keer zat, dus ik zie weer hele andere dingen. We gaan op de eerste avond heerlijk uiteten en kijken uit op Horseshoe Bay. Zo’n prachtige locatie moesten we natuurlijk nog een keer bezoeken, dus de volgende dag met het ontbijt zitten we er weer. We lopen vervolgens over het strand heen en keren terug naar het hostel voor een rondleiding door het koala sanctuary. En het was awesome! We hebben een (baby) krokodil vastgehouden (en gekust, hihi), een schildpad, verschillende soorten salamanders, een slang, vogels en natuurlijk een koala! Die vond overigens dat ik wel lekker rook en begon me te bijten. ALLES in Australië probeert je te vermoorden. Zelfs een schattige koala. Na dit alles overleefd te hebben en geconstateerd te hebben dat die krokodil dus niet in mijn Prince Charming zal veranderen keren we weer terug naar het hostel. In het noorden is het nu wet season, wat over het algemeen betekent dat het regent, regent en meer regent. Gelukkig hebben wij enorm veel geluk en hebben we voornamelijk zon. Het is wel erg benauwd, maar dat mag de pret niet drukken. Ik besluit om 17.00 uur dat het een geniaal idee is om 18 kilometer te gaan hardlopen in de brandende zon. Weer eens een van de (vele) momenten waarop het me verbaasd dat ik nog steeds (enigszins heel) rondloop op aarde... Ik heb de 18 niet gehaald (“slechts” 16,5) en kom half kruipend en misselijk weer het hostel in.
We vertrekken de volgende dag naar Airlie Beach voor onze driedaagse Whitsunday trip. We zitten in een eigenaardig hostel (en na al de hostels waar ik in heb gezeten zegt dat wat) en we moeten HEEL lang wachten voordat we überhaupt kunnen inchecken. Maar uiteindelijk doen we dat en gaan we ergens een hapje eten. Mijn eetlust heeft me inmiddels min of meer verlaten, maar mijn vader eet een van de lekkerste toetjes ooit (ervaar ik zelf een paar dagen later). Tijd om naar bed te gaan en morgenochtend vroeg op naar de haven!
Nadat ik de vorige keer van mijn Whitsunday trip terugkwam heb ik mijn vader het berichtje gestuurd dat als hij hierheen zou komen we zeker moesten gaan zeilen. Dus dat gaan we dan natuurlijk ook doen! De man die onze trip heeft uitgestippeld bij het reisbureau had geen betere boot kunnen uitkiezen. Heel anders dan de boot waar ik de vorige keer op zat! We zijn maar met 8 mensen aan boord en worden heerlijk verwend door de twee eigenaren, Sparrow (hij claimt dat hij de naam eerst had) en Machi. Ze nemen ons naar de meest prachtige plekken op de Whitsundays, waaronder natuurlijk Whitehaven Beach. Ik ben, net als de vorige keer, ziek. Ditmaal een zonnesteek, want 18 kilometer hardlopen in de brandende zon is een ZEER DOM idee. Oeps? Dus ik loop nu permanent met een pet op mijn hoofd en bedekkende kleding aan. Maar, ook net als de vorige keer, geniet ik met volle teugen. Ik begin me toch af te vragen hoe geweldig ik zo’n trip vind als ik niet ziek ben. Al met al was het gweldig. We hebben weer heerlijk gesnorkeld (ik heb geleerd dat je met koorts juist het water in moet) en gezeild (ook al stond hier ook weer heel weinig wind). We kregen heerlijk te eten en sliepen weer onder de sterrenhemel en we genoten van prachtige zonsondergangen. Ik wil weer terug!
Na deze geweldige zeiltrip vertrekken we de volgende per vliegtuig naar Adelaide, de stad die er om bekend staat even saai te zijn als Canberra...
Liefs,
Helene
Na een nacht van amper slapen stappen mijn vader en ik om 7.00 uur ’s ochtends het vliegtuig in richting Cairns. We zijn daar voor twee dagen. De eerste dag verkennen we de stad, of eigenlijk: ik laat het beetje kennis dat ik nog heb van Cairns aan mijn vader zien, en loop ik 16 kilometer hard. Want het nieuwe jaar moet natuurlijk ook hardlopend goed ingeluid worden!
De volgende dag stappen we op de boot naar de Great Barrier Reef. We gaan met dezelfde tour operator als ik de vorige keer dat ik hier was. Maar het blijkt dat ze twee boten hebben. De een is heel groot en de ander meer een klein zeiljacht. Wij gaan nu met de laatste de Great Barrier Reef verkennen. We hebben gesnorkeld en weer prachtige vissen gezien. En haaien! We bezoeken ook Green Island, een plek waar ik de vorige keer niet geweest ben. Echt een prachtig eiland, waar je in een half uurtje rondom loopt. En toch staat er een gigantisch resort midden op het eiland! Op de terugweg wordt er een poging gedaan om te zeilen, maar helaas staat er totaal geen wind. Dat zeilen moeten we dus voor een later moment bewaren.
In 3,5 week Australië zien betekent dat we snel weer doorgaan naar de volgende bestemming! Magnetic Island, here we come. Nog steeds een van mijn favoriete plaatsen langs de oostkust. Het is er heerlijk rustig en zo mooi. We hebben ditmaal een hostel aan de andere kant van het eiland dan waar ik de vorige keer zat, dus ik zie weer hele andere dingen. We gaan op de eerste avond heerlijk uiteten en kijken uit op Horseshoe Bay. Zo’n prachtige locatie moesten we natuurlijk nog een keer bezoeken, dus de volgende dag met het ontbijt zitten we er weer. We lopen vervolgens over het strand heen en keren terug naar het hostel voor een rondleiding door het koala sanctuary. En het was awesome! We hebben een (baby) krokodil vastgehouden (en gekust, hihi), een schildpad, verschillende soorten salamanders, een slang, vogels en natuurlijk een koala! Die vond overigens dat ik wel lekker rook en begon me te bijten. ALLES in Australië probeert je te vermoorden. Zelfs een schattige koala. Na dit alles overleefd te hebben en geconstateerd te hebben dat die krokodil dus niet in mijn Prince Charming zal veranderen keren we weer terug naar het hostel. In het noorden is het nu wet season, wat over het algemeen betekent dat het regent, regent en meer regent. Gelukkig hebben wij enorm veel geluk en hebben we voornamelijk zon. Het is wel erg benauwd, maar dat mag de pret niet drukken. Ik besluit om 17.00 uur dat het een geniaal idee is om 18 kilometer te gaan hardlopen in de brandende zon. Weer eens een van de (vele) momenten waarop het me verbaasd dat ik nog steeds (enigszins heel) rondloop op aarde... Ik heb de 18 niet gehaald (“slechts” 16,5) en kom half kruipend en misselijk weer het hostel in.
We vertrekken de volgende dag naar Airlie Beach voor onze driedaagse Whitsunday trip. We zitten in een eigenaardig hostel (en na al de hostels waar ik in heb gezeten zegt dat wat) en we moeten HEEL lang wachten voordat we überhaupt kunnen inchecken. Maar uiteindelijk doen we dat en gaan we ergens een hapje eten. Mijn eetlust heeft me inmiddels min of meer verlaten, maar mijn vader eet een van de lekkerste toetjes ooit (ervaar ik zelf een paar dagen later). Tijd om naar bed te gaan en morgenochtend vroeg op naar de haven!
Nadat ik de vorige keer van mijn Whitsunday trip terugkwam heb ik mijn vader het berichtje gestuurd dat als hij hierheen zou komen we zeker moesten gaan zeilen. Dus dat gaan we dan natuurlijk ook doen! De man die onze trip heeft uitgestippeld bij het reisbureau had geen betere boot kunnen uitkiezen. Heel anders dan de boot waar ik de vorige keer op zat! We zijn maar met 8 mensen aan boord en worden heerlijk verwend door de twee eigenaren, Sparrow (hij claimt dat hij de naam eerst had) en Machi. Ze nemen ons naar de meest prachtige plekken op de Whitsundays, waaronder natuurlijk Whitehaven Beach. Ik ben, net als de vorige keer, ziek. Ditmaal een zonnesteek, want 18 kilometer hardlopen in de brandende zon is een ZEER DOM idee. Oeps? Dus ik loop nu permanent met een pet op mijn hoofd en bedekkende kleding aan. Maar, ook net als de vorige keer, geniet ik met volle teugen. Ik begin me toch af te vragen hoe geweldig ik zo’n trip vind als ik niet ziek ben. Al met al was het gweldig. We hebben weer heerlijk gesnorkeld (ik heb geleerd dat je met koorts juist het water in moet) en gezeild (ook al stond hier ook weer heel weinig wind). We kregen heerlijk te eten en sliepen weer onder de sterrenhemel en we genoten van prachtige zonsondergangen. Ik wil weer terug!
Na deze geweldige zeiltrip vertrekken we de volgende per vliegtuig naar Adelaide, de stad die er om bekend staat even saai te zijn als Canberra...
Liefs,
Helene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
