Hot springs, The Crossing & Taupo
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene
13 April 2016 | Nieuw Zeeland, Taupo
Mijn laatste stop in Nieuw Zeeland voor deze trip is Taupo. De stad met een enorme caldera die zich nu als een gigantisch meer goed weet te verbergen. Na maandenland in Australië over mijn schouder te hebben gekeken naar alle beesten die je daar willen vermoorden zit ik nu in een land waar de dieren zeer vriendelijk zijn, maar het land zelf er op uit is om je op ieder moment te verrassen. Aardbevinkje hier, vulkaanuitbarsting daar, in Nieuw Zeeland kan het allemaal. En zoals de schipper op de zeiltrip die ik hier onderneem ons weet te vertellen: een van de gevaarlijkste vulkanen hier in de buurt is al een paar honderd jaar “over tijd”...
Gelukkig blijven alle vulkanen lekker slapen en spendeer ik twee veilige weken in Taupo. Ik weet me zowaar te gedragen en dat heeft er waarschijnlijk alles mee te maken dat de gevaarlijkste dingen die ik hier doe ik samen doe met iemand en er dus altijd in ieder geval een persoon is die mij van stomme acties kan weerhouden.
Een van de coolste dingen die ik hier doe is The Crossing. Ook wel bekend als een wandeling van 19,4 kilometer over bergen (inclusief Mt Doom!). Ik weet mijn Kiwi vriend over te halen om dit samen met mij te doen. Hij woont al zijn hele leven naast Mt Doom en heeft nog nooit The Crossing gedaan. Zelfs niet nadat The Lord of the Rings uitkwam! Hoe is dat mogelijk? Daar ben ik nog steeds niet achter. Maar er is slechts een handjevol Kiwi’s die ik ontmoet heb die het wel gedaan hebben. Misschien dat het iets te maken heeft met het feit dat ze Mt Doom iedere dag kunnen zien (als het niet bewolkt is). Ik kan dus trots zeggen dat ik in ieder geval een Kiwi geïnspireerd heb om The Crossing te doen (ondanks dat hij me nog steeds vervloekt hierom, haha). De wandeling zelf was zwaar, maar zo mooi. De uitzichten zijn prachtig! Bergtoppen, meren en uitgestrekte vlaktes bedekt met een laagje wolken. Het merendeel van de wandeling bevindt zich op ongeveer 2000 meter boven zeeniveau en je loopt dus letterlijk door de wolken heen. Doordat het zo bewolkt is kunnen we Mt Doom helaas niet beklimmen. Dus ik ga zeker in de herkansing als ik weer terug ben.
Taupo staat voornamelijk bekend om veel activiteiten die buiten plaatsvinden. Helaas regent het ook veel hier. Ik heb nu nog niet genoeg moed verzameld om te wagen aan parachute springen of bungeejumpen en dus hou ik het bij de wat veiligere activiteiten. Ik hike naar de Huka Falls, Hot Springs en Five Mile Bay. Doordat er zoveel vulkanen in de buurt zijn is het water dus gloeiend heet op sommige plekken, er komt zelfs stoom vanaf. Een van de gekste dingen die ik tot nu toe gezien heb!
De twee meiden die ik in Paihia heb leren kennen sturen me op een van de avonden ineens dat het weer in Taupo niet zo lekker is. Ik dacht eerst even dat ze zo gek waren om het weer op te zoeken, maar ze zijn nog veel gekker (en liever!): ze zijn vanuit Paihia naar Taupo komen rijden om mij op te zoeken. Een van de meiden moet al snel weer terug in verband met haar werk, met Anika ontdek ik de rest van Taupo als Kori aan het werk is (wat het merendeel van de tijd is). We bezoeken onder andere de Maori Carvings op Lake Taupo. Iets wat overigens compleet nep is. Een aantal kunststudenten hebben deze “carvings” gemaakt in de jaren ’70, niet bepaald origineel maori.
Na twee weken Taupo is het voor mij weer tijd om terug te gaan naar Australië. Ik reis met de bus naar Wellington waar ik de nacht op het vliegveld doorbreng (als een “echte” reiziger). In Wellington rijdt de bus naar het vliegveld namelijk volgens een zeer vreemd schema. De laatste bus vertrekt nadat de laatste vlucht allang vertrokken is en de eerste bus rijdt niet op tijd om de eerste vlucht van de dag (die ik dus heb) te halen. Ik ben te lui om uit te zoeken of er nog een andere mogelijkheid is (naast het betalen van een veel te dure taxi) en dus slaap ik op het vliegveld. Wonder boven wonder slaap ik ook daadwerkelijk een aantal uur (onder een gigantische Gollum). Op woensdagochtend kom ik weer aan in Melbourne en gaan mijn laatste drie weken in Australië (voor nu) alweer in!
Liefs,
Helene
Gelukkig blijven alle vulkanen lekker slapen en spendeer ik twee veilige weken in Taupo. Ik weet me zowaar te gedragen en dat heeft er waarschijnlijk alles mee te maken dat de gevaarlijkste dingen die ik hier doe ik samen doe met iemand en er dus altijd in ieder geval een persoon is die mij van stomme acties kan weerhouden.
Een van de coolste dingen die ik hier doe is The Crossing. Ook wel bekend als een wandeling van 19,4 kilometer over bergen (inclusief Mt Doom!). Ik weet mijn Kiwi vriend over te halen om dit samen met mij te doen. Hij woont al zijn hele leven naast Mt Doom en heeft nog nooit The Crossing gedaan. Zelfs niet nadat The Lord of the Rings uitkwam! Hoe is dat mogelijk? Daar ben ik nog steeds niet achter. Maar er is slechts een handjevol Kiwi’s die ik ontmoet heb die het wel gedaan hebben. Misschien dat het iets te maken heeft met het feit dat ze Mt Doom iedere dag kunnen zien (als het niet bewolkt is). Ik kan dus trots zeggen dat ik in ieder geval een Kiwi geïnspireerd heb om The Crossing te doen (ondanks dat hij me nog steeds vervloekt hierom, haha). De wandeling zelf was zwaar, maar zo mooi. De uitzichten zijn prachtig! Bergtoppen, meren en uitgestrekte vlaktes bedekt met een laagje wolken. Het merendeel van de wandeling bevindt zich op ongeveer 2000 meter boven zeeniveau en je loopt dus letterlijk door de wolken heen. Doordat het zo bewolkt is kunnen we Mt Doom helaas niet beklimmen. Dus ik ga zeker in de herkansing als ik weer terug ben.
Taupo staat voornamelijk bekend om veel activiteiten die buiten plaatsvinden. Helaas regent het ook veel hier. Ik heb nu nog niet genoeg moed verzameld om te wagen aan parachute springen of bungeejumpen en dus hou ik het bij de wat veiligere activiteiten. Ik hike naar de Huka Falls, Hot Springs en Five Mile Bay. Doordat er zoveel vulkanen in de buurt zijn is het water dus gloeiend heet op sommige plekken, er komt zelfs stoom vanaf. Een van de gekste dingen die ik tot nu toe gezien heb!
De twee meiden die ik in Paihia heb leren kennen sturen me op een van de avonden ineens dat het weer in Taupo niet zo lekker is. Ik dacht eerst even dat ze zo gek waren om het weer op te zoeken, maar ze zijn nog veel gekker (en liever!): ze zijn vanuit Paihia naar Taupo komen rijden om mij op te zoeken. Een van de meiden moet al snel weer terug in verband met haar werk, met Anika ontdek ik de rest van Taupo als Kori aan het werk is (wat het merendeel van de tijd is). We bezoeken onder andere de Maori Carvings op Lake Taupo. Iets wat overigens compleet nep is. Een aantal kunststudenten hebben deze “carvings” gemaakt in de jaren ’70, niet bepaald origineel maori.
Na twee weken Taupo is het voor mij weer tijd om terug te gaan naar Australië. Ik reis met de bus naar Wellington waar ik de nacht op het vliegveld doorbreng (als een “echte” reiziger). In Wellington rijdt de bus naar het vliegveld namelijk volgens een zeer vreemd schema. De laatste bus vertrekt nadat de laatste vlucht allang vertrokken is en de eerste bus rijdt niet op tijd om de eerste vlucht van de dag (die ik dus heb) te halen. Ik ben te lui om uit te zoeken of er nog een andere mogelijkheid is (naast het betalen van een veel te dure taxi) en dus slaap ik op het vliegveld. Wonder boven wonder slaap ik ook daadwerkelijk een aantal uur (onder een gigantische Gollum). Op woensdagochtend kom ik weer aan in Melbourne en gaan mijn laatste drie weken in Australië (voor nu) alweer in!
Liefs,
Helene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
