Frambozen, shoppen en een halve marathon
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene
29 Februari 2016 | Australië, Warburton
Gister was mijn laatste dag op de farm en voordat mijn avontuur in Nieuw Zeeland begint, is het tijd voor een update! Ik heb zojuist mijn tweede halve marathon gelopen en ik ben lichtelijk moe (lees: ik ben compleet afgepeigerd en alles doet pijn), dus mijn geheugen werkt niet echt lekker mee. Wat heb ik eigenlijk gedaan in de afgelopen drie weken?
Ik heb gewerkt, dat is logisch. Heel veel bijzonders gebeurde er niet. We plukten frambozen, bramen en er was een dag waarin we in 35 graden onkruid aan het wieden waren. Het was echter een stuk rustiger omdat er zoveel mensen weg waren. Aan de ene kant was dat heel fijn, want de groep was een stuk hechter en dat maakte de dagen een stuk leuker. Aan de andere kant was het ook wel heel vreemd. Normaal was er altijd wel iemand om je heen en nu was ik regelmatig helemaal alleen aan het plukken. Ik vind het niet erg om alleen te zijn, maar urenlang alleen maar jezelf hebben om je te vermaken wordt erg vervelend. Dit resulteerde dan ook in het bedenken van de meest rare theorieën en veel te blij zijn als zelfs je minst favoriete persoon op de farm in de buurt was. Een week geleden dacht ik nog dat ik hier nog best wat langer had willen blijven, maar inmiddels is die gekte ook voorbij. Ik was heel blij toen gister mijn laatste dag was!
Naast het werken waren er ook de nodige vrije dagen. De week nadat veel mensen weggingen deelde ik de accomodatie ineens niet meer met acht anderen, maar alleen met Alessandra, een Italiaanse meid met heel veel liefdesverdriet. Helaas werkt haar ex-vriendje op de boerderij, dus we voerden voornamelijk veel gesprekken over hoe ze over hem heen moest komen. Het was heel gek rustig in het huis, maar het was eigenlijk wel lekker! Allebei een bank op onszelf en heel veel How I Met Your Mother kijken!
De week daarop kwamen er weer wat mensen terug die tijdelijk “vrij” hadden gekregen en was het weer wat levendiger in het huis! Als je aan het reizen bent leer je de meeste mensen die je tegenkomt toch niet zo goed kennen, omdat je al snel weer afscheid neemt. Maar na weken met elkaar gespendeerd te hebben is dat toch wel heel anders. En dat heeft toch ook wel iets. Op het laatst waren we met Alessandra, Chloé (Frans) en Justin (ook Nederlands). Je leert elkaars (gekke) gewoontes kennen. Chloé stond bekend om haar ochtendhumeur. Je moest voornamelijk niet tegen haar praten voordat ze haar ontbijt op had, je had kans dat je dat niet overleefde, haha. Justin was van de “floordrobe”, aka hij bewaarde zijn kleding verspreid over de vloer in zijn slaapkamer en Alessandra was onze mama. Ik denk dat als je ze vraagt hoe ze mij zullen herinneren dan is het waarschijnlijk als die gek die zelfs na de langste werkdagen nog ging sporten. Sinds kort woont ook Alice bij ons (uit Engeland). Ze werkte al op de boerderij, maar woonde bij haar zus. Ik denk dat we haar allemaal zullen herinneren aan het zeer vals zingen van Justin Bieber nummers, haha!
Het hoogtepunt van de afgelopen weken was onze shoppingtrip naar Melbourne eigenlijk. Ik ben helemaal niet zo van het shoppen, maar na wekenlang niet in de stad te zijn geweest was dit echt het perfecte uitje. We hebben letterlijk de hele dag in het shopping centre gespendeerd en ik heb me geen moment verveeld! Deze backpacker had heel hard nieuwe schoenen nodig!
Maar na de afgelopen zes weken hier gewerkt en gewoond te hebben ben ik wel klaar voor een nieuwe omgeving! Uiteraard sloot ik de periode hier goed af door me in te schrijven voor de halve marathon in het dorp waar ik verbleef (Warburton). En die heb ik dus deze ochtend gelopen. Het was minstens 10 kilometer lang heuvel op (ze noemen het hier in heuvel, ik zou eerder zeggen berg op) en dat voel ik nu! Maar ik heb een betere tijd neergezet dan vorig jaar en dat was een vlak parcours, dus ik ben allang blij. Ook had ik het beste ontvangstcomité voor me klaar staan bij de finish! Vandaag ga ik dus lekker uitrusten, morgen ga ik naar Melbourne en dan vlieg ik dinsdagochtend naar Nieuw Zeeland! Ik ben mijn Lord of the Rings quotes al druk aan het oefenen ;).
Liefs,
Helene
Ik heb gewerkt, dat is logisch. Heel veel bijzonders gebeurde er niet. We plukten frambozen, bramen en er was een dag waarin we in 35 graden onkruid aan het wieden waren. Het was echter een stuk rustiger omdat er zoveel mensen weg waren. Aan de ene kant was dat heel fijn, want de groep was een stuk hechter en dat maakte de dagen een stuk leuker. Aan de andere kant was het ook wel heel vreemd. Normaal was er altijd wel iemand om je heen en nu was ik regelmatig helemaal alleen aan het plukken. Ik vind het niet erg om alleen te zijn, maar urenlang alleen maar jezelf hebben om je te vermaken wordt erg vervelend. Dit resulteerde dan ook in het bedenken van de meest rare theorieën en veel te blij zijn als zelfs je minst favoriete persoon op de farm in de buurt was. Een week geleden dacht ik nog dat ik hier nog best wat langer had willen blijven, maar inmiddels is die gekte ook voorbij. Ik was heel blij toen gister mijn laatste dag was!
Naast het werken waren er ook de nodige vrije dagen. De week nadat veel mensen weggingen deelde ik de accomodatie ineens niet meer met acht anderen, maar alleen met Alessandra, een Italiaanse meid met heel veel liefdesverdriet. Helaas werkt haar ex-vriendje op de boerderij, dus we voerden voornamelijk veel gesprekken over hoe ze over hem heen moest komen. Het was heel gek rustig in het huis, maar het was eigenlijk wel lekker! Allebei een bank op onszelf en heel veel How I Met Your Mother kijken!
De week daarop kwamen er weer wat mensen terug die tijdelijk “vrij” hadden gekregen en was het weer wat levendiger in het huis! Als je aan het reizen bent leer je de meeste mensen die je tegenkomt toch niet zo goed kennen, omdat je al snel weer afscheid neemt. Maar na weken met elkaar gespendeerd te hebben is dat toch wel heel anders. En dat heeft toch ook wel iets. Op het laatst waren we met Alessandra, Chloé (Frans) en Justin (ook Nederlands). Je leert elkaars (gekke) gewoontes kennen. Chloé stond bekend om haar ochtendhumeur. Je moest voornamelijk niet tegen haar praten voordat ze haar ontbijt op had, je had kans dat je dat niet overleefde, haha. Justin was van de “floordrobe”, aka hij bewaarde zijn kleding verspreid over de vloer in zijn slaapkamer en Alessandra was onze mama. Ik denk dat als je ze vraagt hoe ze mij zullen herinneren dan is het waarschijnlijk als die gek die zelfs na de langste werkdagen nog ging sporten. Sinds kort woont ook Alice bij ons (uit Engeland). Ze werkte al op de boerderij, maar woonde bij haar zus. Ik denk dat we haar allemaal zullen herinneren aan het zeer vals zingen van Justin Bieber nummers, haha!
Het hoogtepunt van de afgelopen weken was onze shoppingtrip naar Melbourne eigenlijk. Ik ben helemaal niet zo van het shoppen, maar na wekenlang niet in de stad te zijn geweest was dit echt het perfecte uitje. We hebben letterlijk de hele dag in het shopping centre gespendeerd en ik heb me geen moment verveeld! Deze backpacker had heel hard nieuwe schoenen nodig!
Maar na de afgelopen zes weken hier gewerkt en gewoond te hebben ben ik wel klaar voor een nieuwe omgeving! Uiteraard sloot ik de periode hier goed af door me in te schrijven voor de halve marathon in het dorp waar ik verbleef (Warburton). En die heb ik dus deze ochtend gelopen. Het was minstens 10 kilometer lang heuvel op (ze noemen het hier in heuvel, ik zou eerder zeggen berg op) en dat voel ik nu! Maar ik heb een betere tijd neergezet dan vorig jaar en dat was een vlak parcours, dus ik ben allang blij. Ook had ik het beste ontvangstcomité voor me klaar staan bij de finish! Vandaag ga ik dus lekker uitrusten, morgen ga ik naar Melbourne en dan vlieg ik dinsdagochtend naar Nieuw Zeeland! Ik ben mijn Lord of the Rings quotes al druk aan het oefenen ;).
Liefs,
Helene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
